یک سال

یک سال شده که اینجام

...

ولی سنگامونو وا نکندیم وقتی اومدیم

سنگامونو وا نکندیم وقتی رسیدیم

سنگامونو وا نکندیم وقتی رسیدیم یا وقتی موندیم

چقدر تو این همه سال باهات حرف زدم به امید اینکه بشنوی و تو  هیچوقت گوش ندادی

ندیدی

نشنیدی

نخواستی

و از هم دور شدیم

پیش از اینکه بیایم فکر می کردم شاید دور شدن از اونجایی که هستیم تو رو به خودت بیاره

ولی منو به خودم آورد

من وسیله ای بودم برات که بیارمت اینجا

و این دستاوردی بشه برای تو که از فرط تنبلی دستاوردی تو روزا و شبات نداشتی

شونه های من از کشیدن تو خسته شده

از بی توجهی هات خسته شدم

از تنبلی هات

از همه چیزت

مهاجرت دوم در راهه

مهاجرت من از تو

از سرزمینت می رم

ولی باید کمتر از شش سال طول بکشه

جای پایی که روش بایستم

و بتونم سرم را بالا بگیرم و به دورو برم نگاهی بیاندازم

و پر بکشم برم