این

نمی دونم این همه غم از کجا پیدا می شه سر زده می یاد مهمون دل کپک زده من می شه

نمی دونم کی این همه غم می شه خاطره

نمی دونم

ببخش

ببخش که فردا نیستم

ببخش که رفتم

ببخش که خسته شده بودم

ببخش که فردا تنهایی

ببخش که ترسیده بودم

ببخش که داشتم خفه می شدم

ببخش که دیگر حتا اشکی برای باریدن نداشتم

ببخش که فردا نیستم

پیری

یک تار موی سپید یادگار کودکی همواره همراهم بود

گاه کوتاه

گاه بلند

پس از رسیدن مدیکال و دویدن های شبانه روزی و سر انجام گرفتن ویزا 

شب نخست در هتل دیدم موی سپید دیگری مهمانم شده است

و دیروز دیدم تار موی سپید سوم دندان نشانم می دهد

نداشتن کار، کم رنگم می کند