میدان نیلوفر

دیشب همین طور که داشتم مارگاریتا می نوشیدم به یاد تهران افتادم
یک شب در راه خانه پس از هزار ساعت درس دادن با یکی از همکارها
تو میدان نیلوفر تو ماشین ویسکی نوشیدیم

یک سال

یک سال شده که اینجام

...

ولی سنگامونو وا نکندیم وقتی اومدیم

سنگامونو وا نکندیم وقتی رسیدیم

سنگامونو وا نکندیم وقتی رسیدیم یا وقتی موندیم

چقدر تو این همه سال باهات حرف زدم به امید اینکه بشنوی و تو  هیچوقت گوش ندادی

ندیدی

نشنیدی

نخواستی

و از هم دور شدیم

پیش از اینکه بیایم فکر می کردم شاید دور شدن از اونجایی که هستیم تو رو به خودت بیاره

ولی منو به خودم آورد

من وسیله ای بودم برات که بیارمت اینجا

و این دستاوردی بشه برای تو که از فرط تنبلی دستاوردی تو روزا و شبات نداشتی

شونه های من از کشیدن تو خسته شده

از بی توجهی هات خسته شدم

از تنبلی هات

از همه چیزت

مهاجرت دوم در راهه

مهاجرت من از تو

از سرزمینت می رم

ولی باید کمتر از شش سال طول بکشه

جای پایی که روش بایستم

و بتونم سرم را بالا بگیرم و به دورو برم نگاهی بیاندازم

و پر بکشم برم

سنگینی

ازت متنفرم
تا حالا انقدر حس بد تنفر توی وجودم جمع نشده بود
تمام ذرات وجودم پر شده از این تنفر و بغض
ازت متنفرم کانادا
ولی از تو بیشتر از جمهوری اسلامی متنفرم

وب گردی

از سر بیکاری می چرخم تو صفحه وبلاگهایی که می شناسم و نمی شناسم
خیلی ها که در راه مهاجرت هستن
که بیشتر هم پر است از آه و ناله
که چند ماه است در انتظارن
یا یکی دو سال
خنده ام می گیره
شش سال در انتظار بودم
نزدیکترین دوستان که فکر می کردم دوست هستند در این شش سال به جز دلسردی و لبخندی تلخ همراهیم نکردند
شش سال
کم نیست
شش سال

جوانی ... پیری

با سه تا از هم کلاسی ها می زنین به جاده

یکیشون فک می کنه تو ازهمه جوونتری

در حالیکه ازجوانترین فرد گروه ده سالی بزرگتری

...

قند به طور احمقانه ای تو دلت آب می شه

مثل اسب کار می کنی و یکی از همکارا فکر می کنه تو ازش چهار سال کوچیکتری 

در حالیکه ده سال بزرگتری

و باز به طور احمقانه ای قند تو دلت آب می شه

...

رفتی رژه رو تماشا کنی 

یکی از هم کلاسی ها که ده سالی ازت کوچیکتره دور و برت می پلکه 

آخرش هم طاقت نمی یاره و ازت می خواد بیشتر با هم باشید

و باز هم اون قند احمق تو دل احمقت به طرز احمقانه ای آب می شه

کنسرت

کنار دریاچه یه کنسرت برقراره

همه با صدای موزیک پا می شن

می خونن و می رقصن

و تو

تنها کسی هستی که هنوز نشستی و نگاه می کنی

هنوز 

...

از برکات جمهوری اسلامی هنوز هم نمی تونی خودت باشی اگر خودی مونده باشه

سقوط یا پرواز

پرت شدم

از اون سر دنیا به این سر دنیا

پرت شدم

تو این پرت شدن گم شدم

خودم رو گم کردم

پرت شدم

گم شدم

گمت کردم

عشق

می گه: من هیچ کاری رو بدون پارتنرم انجام نمی دم

من هم که گیج، حالیم نمی شه یعنی چی

بعدش که عکس هاشونو نشون می ده تازه دوزاری من می افته

از من می پرسه: تو ایران هم جنس گرا دارین؟

...

می گه هفته دیگه تولد پارتنرشه

می خواد صبح براش یه صبحونه مفصل درست کنه

بعد می برتش سالن برای مانیکور، پدیکور بعدش هم ماساژ 

نهار هم که رستوران خدا

...

وقتی باهاش تلفنی حرف می زنه صورتش می درخشه

چشماش برق می زنه 

و زیباترین واژه هایی رو که تا به حال تنها تو کتابا دیده بودم، می شنوم 

... 

عشق واقعی رو تازه دارم می بینم

داره می ره اون سر دنیا که ساعت دیواری رو که یارش پسندیده و به دکور سرخ خونه شون می یاد بخره