این

نمی دونم این همه غم از کجا پیدا می شه سر زده می یاد مهمون دل کپک زده من می شه

نمی دونم کی این همه غم می شه خاطره

نمی دونم

ببخش

ببخش که فردا نیستم

ببخش که رفتم

ببخش که خسته شده بودم

ببخش که فردا تنهایی

ببخش که ترسیده بودم

ببخش که داشتم خفه می شدم

ببخش که دیگر حتا اشکی برای باریدن نداشتم

ببخش که فردا نیستم

پیری

یک تار موی سپید یادگار کودکی همواره همراهم بود

گاه کوتاه

گاه بلند

پس از رسیدن مدیکال و دویدن های شبانه روزی و سر انجام گرفتن ویزا 

شب نخست در هتل دیدم موی سپید دیگری مهمانم شده است

و دیروز دیدم تار موی سپید سوم دندان نشانم می دهد

نداشتن کار، کم رنگم می کند 

facebook

یکی یکی از اون دور دورا آدمایی پیدا می شن و میان بیرون

می شناسیشون

شاد می شن: " وای چه خبر ؟" و کمی خبر

می ری تو لیستشون و دیگر هیچ

...

همه چه شکل هم شدن

همه در عکسهای خانوادگی گم شدن

همه مادر شدن

عکسهای بچه ها

و شوهرها

همه چه شکل هم شدن

ترس

یواش یواش ترس ها را از یاد می برم

امروز فهمیدم در اتوبوس و قطار که هستم دیگر از هیچ مردی نمی ترسم

از اینکه ایستاده باشم در میان چند مرد

یا جای خالی بین دو مرد باشد دیگر مرا نمی ترساند

بی هراس مینشینم یا می ایستم

چه حس خوبی

سه ماه است متلک نشنیده ام

سه ماه است از ترس دستهای کثیف مردها از این ور خیابان به آن ور پرواز نکرده ام

حباب

پیشترها سفالینه ای بودم دست ساز

چینی نازک

شیشه ای ترک دار

و امروز حبابی شده ام که به تلنگری دیگر نیست

کنفرانس

کنفرانس آی ای پی دیروز  در سالن کانونشنال مترو برگزار شد

از بزرگی سالن و نظم و ترتیب و ادب و احترام برگزار کننده ها و البته  پذیرایی خوبشان بگذریم؛ کنفرانس خوبی بود که بازار کار کانادا را برای تازه واردها بازتر کند و راهکارهایی برای وارد شدن به این بازار را پیشنهاد بدهد

باد

پس از این همه سال لچک به سری

تا در فرودگاه پا گذاشتم باد را حس کردم

میان موهایم

حس عجیبی بود

عجیب ولی لذت بخش

...

در این زمستان گوش های بسیار حساس به بادم یادم می آورد سال ها لچک به سر بوده ام